-
1 tkwi|ć
impf vi 1. (być głęboko osadzonym) to stick- złamany klucz tkwił w zamku a broken key got stuck in the lock2. książk., przen. (stanowić przyczynę) przyczyny jego agresji tkwią w trudnym dzieciństwie a difficult childhood is the underlying cause of his aggressive behaviour- przyczyna konfliktu tkwi w nietolerancji a lack of tolerance underlies the conflict3. pot. (trwać nieruchomo) to be stuck, to stay- godzinami tkwiła nad książką she was engrossed in the book for hours4. (uwikłać się) to be deep (w czymś in sth)■ tkwić po uszy w długach/w pracy pot. to be up to one’s ears in debt/in workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tkwi|ć
См. также в других словарях:
tkwić — ndk VIa, tkwię, tkwisz, tkwij, tkwił 1. «pozostawać w miejscu wetknięcia, włożenia, utknięcia; być osadzonym w czymś mocno, głęboko» Złamany klucz tkwił w zamku. W ścianie tkwił hak. Drzazga tkwi komuś za paznokciem. ◊ Tkwić w czymś po uszy, np.… … Słownik języka polskiego
